Voor wie ooit in Lissabon was een bekend tafereel: lijn 28 die door smalle straatjes rijdt, een toeristisch hoogtepunt met meestal zakkenrollers aan boord.
olieverf op linnen
50×60 cm, in zwarte baklijst
Voor wie ooit in Lissabon was een bekend tafereel: lijn 28 die door smalle straatjes rijdt, een toeristisch hoogtepunt met meestal zakkenrollers aan boord.
olieverf op linnen
50×60 cm, in zwarte baklijst
Station of Dalle
100×80 cm
oil on canvas
Aluminum frame
In floating list, black wood
The End of where it all started
olieverf op linnen, 100×80 cm
De familie Cohen bestond uit vader, moeder en negen kinderen. Zeven van hen zijn in deze straat in Dordrecht geboren en bij het uitbreken van de oorlog waren er nog zes van hen woonachtig. Of hun huis op dit doek staat weet ik niet, want na de oorlog was er niemand meer die daar iets over kon vertellen. In 1968 werden de huizen gesloopt voor een grondige renovatie van de straat. Zo herinnert niets meer aan de familie Cohen en hun geboortegrond.
Stolpersteine Dordrecht (stolpersteine-dordrecht.nl)
St Peter and Paul
olieverf op linnen
100×80 – in zwarte baklijst
Hoe vaak ga je naar een kerk? Ik eigenlijk alleen maar in de vakantie. Om mij aan de pracht en praal van de clerus te vergapen en mij iedere keer opnieuw af te vragen hoe het komt dat de armste landen de mooiste kerken hebben en de kerkelijke leiders de mooiste wijnkelders. De Petrus en Pauluskerk staat in Vilnius.
We beginnen al weer een beetje aan vakantie te denken. Zo’n oubollig pensionnetje aan zee bijvoorbeeld. Waar de driegangen menu’s bestaan uit 3x boerenkool opscheppen. Met koffie toe. En vooruit, omdat het vakantie is, een cognacje. En een goed boek natuurlijk.
olieverf op linnen, 50×60 cm
in zwarte baklijst
olieverf op linnen
50×60 – in zwarte baklijst
Holidays
olieverf op board
60×45– in zwarte baklijst
The Beach House
olieverf op linnen
50×60 – in zwarte baklijst
Het was een fantastisch vakantiehuis en eigenlijk nog steeds mooi
The Ballroom
olieverf op linnen
100×80 – in zwarte baklijst
Het was een ruime kamer, eigenlijk en suite. En als de planten naar de kant waren gereden kon je er lekker voetballen. Tot er een ruit sneuvelde; toen mocht het niet meer. Maar je kon er nog steeds dansen. Het is eigenlijk altijd een ballroom gebleven.
To the Wards (Naar de Ziekenzalen)
olieverf op linnen
50×60 – in zwarte baklijst
Toegang naar de afdelingen van het vervallen en verlaten sanatorium in Beelitz bij Berlijn